Íslendingaþættir

82 Af Atla, þræli Geirmundar G eir hét maður ríkur og ágætur í Sogni. Hann var blót- maður mikill og var af því kallaður Végeir. Hann átti sjö börn eða fleiri. Vébjörn hét sonur hans og Végestur, Vémundur og Vésteinn, Véleifur og Véþorn, en Védís dóttir. En er Végeir andaðist þá tók Vébjörn við búinu. Hann hélt verndarhendi yfir óvinum Hákonar Grjótgarðssonar og fóru þau systkinin þess vegna öll til Íslands. Þau velktust lengi úti á hafinu um sumarið og tóku að lokum land um haustið í Hlöðuvík fyrir vestan Horn. Þá blótaði Vébjörn, en bræður hans hvöttu hann til að fara á brott svo að hann sinnti ekki blótinu, og létu þau í haf og brutu skipið hinn sama dag undir háum hömrum í miklu illviðri og komust þar upp er nú heitir síðan Sygnakleif. Þá tók við öllum þeim skipverjum um veturinn Atli, þræll Geirmundar heljarskinns. Atli var erfiður í umgengni og hamrammur mjög. En þegar Geirmundur frétti þetta þá spurði hann þrælinn: „Hvað kom þér til að gera þetta þegar þú tókst við Vébirni og förunautum hans?“ Þrællinn svarar: „Það gerði ég vegna þess að ég vildi á þann hátt sýna hversu mikið göfugmenni og stórmenni sá maður var sem þann þræl átti er slíkt þorði að takast á hendur.“ Geirmundur bað þrælinn að hafa þökk fyrir sín úrræði og gaf honum fyrir þetta frelsi og land til að reisa bú. Mörgum mönnum gaf Geirmundur stórar eignir bæði í löndum og lausum eyri. Hann gaf Hrólfi Kjallakssyni bústað blótmaður mikill er sá sem blótar goðin oft og af trúmennsku hamrammur var notað um menn sem urðu ofursterkir í orrustum