Íslendingaþættir

47 Konungur tók vel kveðju hans og spurði síðan: „Áttu bjarndýr sem er mikil gersemi?“ Hann svarar og segist eiga dýrið. Konungur mælti: „Viltu selja mér dýrið á sama verði sem þú keyptir?“ Hann svarar: „Ekki vil ég það, herra.“ „Viltu þá,“ segir konungur, „að ég greiði þér tvöfalt verð og mun það réttara ef þú hefur gefið fyrir það alla eigu þína?“ „Ekki vil ég það, herra,“ segir hann. Konungur mælti: „Viltu þá gefa mér það?“ Hann svarar: „Ekki, herra.“ Konungur mælti: „Hvað viltu þá gera?“ Hann svarar: „Fara suður til Danmerkur og gefa Sveini konungi dýrið.“ Haraldur konungur segir: „Ert þú svo heimskur maður að þú hafir ekki heyrt að það er stríð á milli þessara landa? Heldur þú að þú getir farið með gersemar þá leið sem aðrir geta ekki komist klakklaust þó að nauðsyn beri til?“ Auðun svarar: „Herra, það er á þínu valdi, en engu játa ég öðru en þessu er ég hef áður ákveðið.“ Þá mælti konungur: „Hvers vegna ekki að leyfa það að þú farir leið þína eins og þú vilt og komdu þá til mín þegar þú kemur til baka og segðu mér hvernig Sveinn konungur launar þér dýrið. Og það getur verið að þú sért gæfumaður.“ „Því heiti ég þér,“ sagði Auðun. klakklaust merkir án vandræða