Hugrún – Sögur og samræðuæfingar

61 Ljóti andarunginn Þegar ég var lítil bað ég mömmu alltaf að lesa sama ævintýrið fyrir mig, áður en ég fór að sofa. Ég neitaði að hlusta á nokkrar aðrar sögur. Þetta ævintýri heitir Litli ljóti andarunginn og er eftir H.C. Andersen. Ég verð að játa að mér finnst ævintýrið um ljóta andarungann óskaplega fallegt enn þá. Mamma var víst farin að spá í hvort það væri ekki alveg í lagi með mig. Nú er ég farin að lesa ýmislegt sjálf. Harry Potter og svoleiðis ævintýradót. En ég hef enn ekki rekist á sögu sem endar eins frábærlega og Litli ljóti andarunginn. Hann verður einn af hinum svönunum. Þannig breytist hann úr ljótum fugli í fallegan. Ég fékk mömmu til að pæla mikið í þessu ævintýri þegar ég var lítil. Henni fannst það líka gaman. Mamma er fín. Hún hefur gaman af að spjalla við mig. – Hverjum þykir sinn fugl fagur, segir myndmenntakennarinn minn. Oft upp úr eins manns hljóði. Það er örlítið skrýtið þegar hún segir þetta svona ósjálfrátt við sjálfa sig. En alltaf þegar myndmenntakennarinn lætur þetta út úr sér dettur mér í hug gamla góða ævintýrið. Svönunum fannst ljóti andarunginn fallegur af því að hann leit út eins og þeir. Ég man að ég spurði mömmu oft um það hvort allir væru