Hugrún – Sögur og samræðuæfingar

Heimspeki sögur 26 Asnar Ég hef komist að því að það er ekkert skoðanafrelsi á Íslandi. Maður má víst ekkert alltaf trúa því sem maður vill trúa. Ég sagði í mesta sakleysi við matarborðið í gærkveldi: – Pólverjar eru asnar. Ég vildi að ég gæti lýst viðbrögðunum hjá foreldrum mínum og stóra bróður. Þau hættu að borða og litu öll undarlega á mig. Svona eins og þau væru ekki viss um hvort ég væri með hita. Mamma tók meira segja um ennið á mér og spurði: – Ertu eitthvað lasin, elsku kellingin mín? Ég hef tekið eftir því að þegar hún kallar mig elsku kellinguna sína, þá hef ég gert eitthvað eða sagt eitthvað sem má ekki. – Nei, er eitthvað að ykkur? sagði ég án þess að hugsa mig um. Pabbi og bróðir minn tautuðu báðir eitthvað um að svona geti maður nú bara ekki látið út úr sér. Svo klappaði pabbi á kollinn á mér og sagði: – Þótt þú sért bara átta ára áttu ekki að láta svona vitleysu út úr þér. Þetta er sko ekki í fyrsta skiptið sem þau hneykslast svona á því sem ég segi. Ég fékk heilu ræðurnar um eitthvað sem þau kölluðu fordóma. Ég þorði ekki fyrir mitt litla líf að spyrja hvað fordómur er. Svo var komið að yfirheyrslu.