Hljóðspor

Hljóðspor 18 inn var e.k. útungunarstö› fyrir n‡jar söngstjörnur og mann- skapurinn flví breytilegur. Samsöngur fleirra og einstök hópvinna flótti og ja›ra vi› hugsanaflutning flegar best tókst til. Gospel- kvartettarnir voru fyrirmynd doo-wop og soul söngsveitanna á sjötta og sjöunda áratugnum. Stórstjarna gospel-tónlistarinnar á flessum árum var Mahalia Jackson. Söngur hennar var gefinn út af Columbia sem gaf út dægurtónlist. Hún söng fyrir fjóra forseta, Truman, Eisenhower, Kennedy og Johnson. fiegar blökkumanna­ lei›toginn dr. Martin Luther King var jar›sunginn ári› 1968 söng hún Take My Hand, Precious Lord eftir Thomas A. Dorsey. Á sjötta áratugnum var fari› a› nota píanó og orgel til undir­ leiks í mun meira mæli en á›ur. Áhrif trúarlegrar tónlistar svartra á rytmablús, rokk & ról og doo-wop voru mjög mikil á fleim tíma og sumt af flví efni nánast gegns‡rt af gospel. Mörgum var nóg bo›i› flegar Ray Charles söng I Got a Woman ári› 1954, rytma-blúslag sem byggt var á negrasálminum My Jesus Is All the World to Me. „Hann blandar saman blús og sálmum, fla› er rangt,“ var› göml­ um blúsmanni a› or›i. Í huga margra voru sálmarnir heilagir en blúsinn syndugur. Me› flessu lagi var›a›i Ray Charles hins vegar veginn til soul-tónlistar sjöunda áratugarins. Ray Charles. Sister Rosetta Tharpe fæddist 1921 á bómullarplantekru í Arkansas. Hún var dóttir farandpredikara og byrjaði að spila á gítar sex ára gömul. Hún þykir einhver merkasta gospel-söngkona sinnar kynslóðar en hrelldi margar kristnar sálir með dálæti sínu á blús og swing-tónlist. Hún tróð oft upp í leikhúsum og tónleikasölum og átti mikinn þátt í því að gera gospel vinsælt. Þannig ruddi hún brautina fyrir það sem kalla má gospel-popp.