86 berst mjálmandi um undir klóm hennar. Það glampar á flugbeittar tennurnar. Hún sleikir út um með langri úlfatungunni. Ég þori ekki að horfa og loka augunum um leið og varúlfurinn beygir sig niður að Hvæsa með kjaftinn opinn upp á gátt. Allt í einu heyrist undarlegt ýlfur. Ég opna augun og sé að Úlfhildur reynir að strjúka eitthvað af tungunni með loðinni loppunni. Hún frussar og hrækir og missir tökin á Hvæsa sem stekkur í átt að okkur. Í garðinum, undir fullu tunglsljósi, sjáum við Úlfhildi umbreytast. Fyrst fellir hún feldinn svo skín í mjúka húð hennar og ósköp venjulegt andlit. Kryppan verður að beinu baki og krepptir útlimirnir ná aftur sínu eðlilega mannsformi. „Hvað gerðist eiginlega?“ segi ég undrandi. Hvæsi stekkur upp síðustu tröppurnar í átt að okkur og hristir sig, eins og blautur hundur. Þykkt varúlfaslef slettist í allar áttir. „Kötturinn … hann fékk seyðið yfir sig allan!“ segir Marius sigri hrósandi. „Svo hefur varúlfurinn sleikt Hvæsa! Þess vegna breyttist hún úr varúlfi í konu!“
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=