70 ÞETTA MÁ EKKI GERAST Þykk spenna liggur í loftinu. Við Marius erum stressuð og spennt því tíminn er naumur og Úlfhildur verður að drekka úlfsbana-seyðið. Mamma og Úlfhildur virðast hins vegar aðallega spenntar hvor fyrir annarri. Þær horfast djúpt í augu, spjalla og flissa. „Hæ,“ byrja ég án þess að vita hvað ég ætla að segja næst.“ „Já, Marta mín?“ spyr mamma og lyftir auga- brúnunum lengst upp á enni. Ég veit að hún vill fá frið en ég verð að trufla. „Ömm … ég var bara að spá hvort varú … ég meina Úlfhildur, vill ekki drekka te-ið sitt. Það er örugglega að verða kalt.“ Úlfhildur grípur andann á lofti. „Je minn eini. Veistu ég gleymdi því bara alveg!“ Úlfhildur tekur bollann sinn upp. Ég held niðri í mér andanum og get ekki beðið eftir að þetta
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=