67 „Mhm,“ svarar Marius með troðfullan munninn og rautt slef lekur niður hökuna. Hann sest aftur á móti mér og tekur upp spilin sín. „Mér er illt í maganum,“ emjar Marius með eldrauðan munn. „En sjáðu, segi ég hughreystandi og gjóa augunum að sófanum. Úlfhildur hallar sér fram og teygir höndina að sófaborðinu. Mér til mikillar skelfingar fær hún sér ekki te … heldur súkkulaði. Þetta er eins og að horfa á fótboltaleik og vona að einhver hitti í markið en fótboltinn fer alltaf fram hjá og upp í stúku. Nú virðist Úlfhildur bara hafa áhuga á súkkulaðinu og lítur ekki við tebollanum. „Þú næst,“ segir Marius og strýkur sér um kviðinn.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=