66 „Oh, ég veit,“ svara ég pirruð. Marius andar djúpt. Svo stendur hann allt í einu upp og gengur að sófaborðinu. „Mmm, má ég fá?“ spyr Marius en bíður ekki eftir svari. Hann setur þrjú jarðarber upp í sig í einu! Mamma og Úlfhildur stara furðu lostnar á hann þar sem hann hamast við að tyggja eins hratt og hann getur. Marius hefur varla kyngt þegar hann grípur síðustu fimm jarðarberin. Svo andar hann djúpt og horfir á berin í lófa sínum. Þau eru sérstaklega stór og enn með stilkunum. Þrátt fyrir það opnar Marius munninn og treður þeim öllum upp í sig. Ég er svo stolt af hugrakka vini mínum. Þarna stendur hann, fyrir framan tvær konur sem gætu á hverri stundu breyst í hungraða varúlfa. Hann er skíthræddur, ég veit það vel. Samt fórnar hann sér til að borða síðustu jarðarberin í von um að Úlfhildur fái sér þá te. „Varstu svona svangur, Marius minn?“ spyr mamma og hlær.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=