43 „Við verðum að finna varanlegri lausn en kattamat og snæri.“ Ég þoli ekki hvað hann er raunsær. Mig langaði að gleðjast yfir því að mamma væri ekki varúlfur. Að minnsta kosti ekki þessa stundina. En nú finn ég sting í maganum og stressið verður að stórum hnút. „Komdu þá með lausn,“ svara ég og nudda þrjóskan blett af fataskápnum. „Kíkjum aftur í bækurnar. Við hljótum að finna einhverja leið til að bjarga mömmu þinni.“ Ég finn hvernig kvíðahnúturinn færir sig úr maganum og upp í háls. Ég kyngi og reyni að anda djúpt en það er erfitt. Lungun vilja ekki hleypa inn nema örlitlu lofti. Þau eru eins og blöðrur sem hafa verið blásnar upp og tæmdar svo oft að nú eru þær bara linar og lélegar. Marius tekur eftir því hvað ég er stressuð og réttir fram höndina.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=