Varúð - Hér býr ... Vampíra

54 Loksins blikkar hún augunum. Ég nýti tækifærið og slít augun af henni. Um leið er eins og doðinn gufi upp. Mér líður aftur eins og venjulega. Ég lít framan í hana en gæti þess að horfa ekki beint í augun á henni. Þess í stað horfi ég ýmist á rennislétt ennið eða fíngert nefið. „Hæ … hérna … Má ég fá köttinn minn?“ Mér að óvörum réttir Carmilla hendurnar fram og lætur mig fá Hvæsa. Hann er hins vegar ekki ánægður. Hann brýst um og klórar mig. Svo stekkur hann til baka, beint í fang Carmillu. „Oh, Hvæsi,“ segi ég vonsvikin. „Af hverju lætur hann svona?“ „Honum líður vel hjá mér,“ segir Carmilla glottandi. „Við eigum ýmislegt sameiginlegt.“ Forvitni mín er vakin. Hún er hefur greinilega ekki neitt illt í huga. Annars væri hún löngu búin að bíta mig eða reka okkur í burtu „Ertu vampíra í alvörunni?“ hrekkur upp úr mér. „Marta!“ mótmælir Marius og tvístígur í tröppunum.