Varúð - Hér býr ... Vampíra

49 SKÆRGUL AUGU Ég toga ermina aftur fram yfir höndina og opna kistulokið. Hvæsi malar enn ánægjulega. Ég hef aldrei séð hann svona afslappaðan. Það er eins og honum líði virkilega vel hjá vampírunni. Betur en hjá okkur mömmu að minnsta kosti. Hann sem er alltaf með fastan grimmdarsvip á andlitinu er nú næstum brosandi. Kistan er klædd að innan með rauðu silki og virðist nokkuð þægileg. Sjálf vampíran er greinilega í fastasvefni. „Taktu hann bara“ hvíslar Marius frá stigaopinu. „Ég er alveg að fara að taka hann,“ hvísla ég á móti. „Ég ætla bara aðeins að skoða hana … “ „Skoða vampíruna?“ spyr Marius hneykslaður. „Heyrðu, Marius! Hversu oft á ævinni sér maður alvöru vampíru!? Ég er bara að leggja hana á minnið.“