21 aftur með 52. Niðurstaðan var ótrúleg! Með því að ganga ekki frá spara ég mér 13.832 sekúndur á ári. Það eru 230 mínútur eða næstum fjórir klukkutímar! Ég get gert svo margt betra við fjóra klukkutíma en að hengja upp föt og raða skóm. „Sjáðu Marius. Engir skór, ekkert fólk. Okkur er öruggt að fara inn.“ Marius fitjar upp á nefið. Svo opnar hann stóran viðarskáp innar í anddyrinu. „Hvað er þá þetta?“ spyr hann sigri hrósandi. Inni í skápnum hanga tvær svartar gólfsíðar kápur. Önnur er þykk og loðfóðruð, væntanlega vetrarkápa. Hin er mikið þynnri og léttari. Á gólfi skápsins standa fjögur skópör í röð. „Hver gengur eiginlega í svona skóm?“ spyr ég og gríp eitt parið. Þetta eru upphá leðurstígvél með oddmjórri tá. Fjólublá stígvélin eru reimuð frá tá og upp með örmjóum reimum. „Líklega kona með sérstakan smekk. Reimarnar eru eins og lakkrís,“ segir Maríus og sleikir út um.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=