Varúð - Hér býr ... Vampíra

18 Nema pósturinn. „Mér líst ekki á þetta,“ segir Marius hikandi. „Vertu ekki svona mikil skræfa. Það á enginn heima í þessu húsi. Sækjum hann bara.“ „Ókei, en ef einhver kemur til dyra þá talar þú.“ Það ískrar í hliðinu þegar ég ýti því inn. Gróðurinn hefur næstum gleypt gangstíginn að tröppunum. Á hurðinni er ryðguð póstlúga en ekkert nafn. Á miðri hurð sé ég hurðabankara. Hann er svartur og skrítinn í laginu, eins og leðurblaka. Kannski er þetta gamalt skraut síðan á hrekkjavökunni. Ég teygi mig upp og lyfti gylltummálmhring frá leðurblökunni. Þegar ég læt hana detta aftur heyrist þungt högg og dyrnar opnast hægt. Við Marius horfum furðu lostin hvort á annað. Ég ýti gamalli hurðinni aðeins lengra inn með öðrum fætinum. Það marrar óþægilega í hjörunum. „Halló …“ segi ég með spurnartón í röddinni. „Er einhver hér?“