Varúð! Hér býr ... norn

7 Í VONDUM MÁLUM „Farðu af mér Hvæsi,“ muldra ég og ýti kettinum af sænginni. Hann horfir á mig með vanþóknun í skærgulum augunum. Ég reyni að fá köttinn til að stökkva á gólfið en hann neitar að færa sig. „Hvæsi! Farðu!“ segi ég, sný mér á hina hliðina og klemmi aftur augun. Ég er alls ekki tilbúin að vakna en Hvæsi lætur ekki segjast. Hann potar aftur og aftur í kinnina á mér með grófri loppunni. „Hvað viltu?“ umla ég en býst ekki við svari. Sjálf vil ég bara sofa lengur. Helst í allan dag. Ef ég vakna þarf ég að byrja að læra fyrir próf. Það er sko próf í Íslandssögu á mánudaginn. Ég þoli ekki sögu. Ef ég fengi að ráða væru íþróttir allan daginn. Það hefur hins vegar enginn spurt mig hvað mér finnist um námskrána. Söguprófið er eftir tvo daga og ég er ekki byrjuð að læra. Hvæsi gefst upp á að pota