Varúð - Hér býr jötunn

73 KARTÖFLUMÚS EÐA KJÖTSÚPA? „Marta … skammaðu Þór,“ segi ég ákveðinn. „Ha?“ spyr hún hissa. Axlir mínar síga og leirinn er kominn upp að höku. Þung lyktin fyllir nefið á mér og minnir mig á súrmatinn sem var á þorrablótinu í vetur. Ég vil ekki drukkna hérna niðri. Ég má ekki deyja á bólakafi í molnuðum leirþursi. Þór er sem betur fer óhultur á öxlunum á mér. En við megum engan tíma missa. „Gerðu það Marta! Skammaðu Þór! Núna!“ kalla ég hræddur. Ég rétt næ að fylla lungun af lofti áður en leirinn flýtur upp fyrir munninn á mér. Marta bíður ekki boðanna. Á meðan ég sekk heyri ég hana ausa skömmum yfir litla bróður minn. Hún kallar hann smábarn, núbba og frekjudollu. Eins og við er að búast byrjar Þór að öskra. Marta lætur það ekki stoppa sig. Hún skammar hann fyrir