Varúð - Hér býr jötunn

70 ÉG ER AÐ SÖKKVA Jötunynjan ryðst fram hjá mér. Hún sendir Þór illt auga og kastar sér bölvandi að breiðu göngunum. „ÞÓÓÓR! Þetta er ekki búið!“ öskrar hún þar sem hún stendur í gangaopinu. „Ég finn þig síðar!“ Svo lyftir Greipa voldugum hrömmunum. Hún kýlir af öllu afli í veggi ganganna sitt hvoru megin við sig. Risastórir hnullungar hrynja niður fyrir framan hana og loka gangaopinu. Greipa rétt nær að bjarga sér og helli sínum frá aurskriðunni. Greipa er því lokuð inni og Mökki er í molum. Ég anda léttar en vandræðum okkar er hvergi nærri lokið. Kraftmikil hlandgusa fleytir okkur Mörtu, Þór og Hvæsa alla leið að sprungunni. Kötturinn hvæsir hátt enda lítið fyrir að blotna. Marta kippir Hvæsa upp á höfuðið á sér. Hún blótar aðeins og harkar það af sér þegar hann læsir klónum í hana. Mér finnst hún algjör nagli.