Varúð - Hér býr jötunn

25 af grjóti veggjanna. Göngin eru lokuð og við sjáum ekki lengur til himins en þó er ekki niðamyrkur. Hvít gufan virðist upplýst og það glampar á dropana. „Hvaðan kemur ljósið?“ hugsa ég upphátt en efast um að Marta hafi veitt því nokkra athygli. „Hvaða ljós?“ „Bara … birtan? Það ætti að vera alveg dimmt hérna niðri.“ Við göngum innar og sjáum græna bletti á víð og dreif um veggina. Ég geng alveg upp að þeim og skoða þá betur. „OJ!“ hrópa ég og hrökklast aftur á bak. „Hvað nú?“ spyr Marta hneyksluð. „Það … iðar allt.“ „Hvað meinarðu iðar?“