Hauslausi húsvörðuinn

62 dauðþreytt og gat ekki beðið eftir því að komast í mjúkt rúmið sitt. Hún varð að klára samtalið við lögguna á meðan hún héldi enn augunum opnum. Lögreglan hafði útskýrt fyrir Sólveigu að þetta væri ekki formleg yfirheyrsla. Bara smá spjall. Hér væru allir vinir. Hún gæti treyst þeim. Þetta yrði allt í lagi. Allar klisjurnar á einu bretti til að róa taugar brjálaða unglingsins. Dyrnar opnuðust og inn gekk Kristín Lind með pínulítið plastglas. „Er sódavatn ekki fínt?“ spurði hún þegar hún settist í stólinn á móti Sólveigu. Sólveig nennti ekki að biðja um venjulegt vatn en fitjaði upp á nefið þegar súrt sódavatnið rann niður skraufþurran hálsinn.