Hauslausi húsvörðuinn

51 „En það er ekkert net heldur … Það er allt dautt.“ Sólveg sá strax eftir orðavalinu. Hún leit af Jonna og á tvíburasysturnar. „Af hverju komist þið ekki út?“ Olga hélt áfram að hugga systur sína meðan hún útskýrði að stór og þung útidyrahurðin væri algjörlega pikkföst. Sesar tók símann sinn upp úr vasanum. „Ehmm. Minn er líka sambandslaus en mamma er búin að hringja þrisvar sinnum. Og hún sendi mér skilaboð fyrir hálftíma.“ Sólveig greip símann af Sesari og las upphátt: „Stormurinn er orðinn að fárviðri. EKKI reyna að ganga heim. BÍÐIÐ í skólanum á meðan veðrið gengur yfir. Þið eruð örugg þar.“ Örugg? hugsaði Sólveig og horfði á frænda sinn sem lá í blóði sínu á gólfinu.