Hauslausi húsvörðuinn

21 hann var farinn að fikta hugsunarlaust í gömlum spólum í hillunum. Sólveig lá á dýnu við hlið sófans. Í gegnum árin höfðu heilu árgangarnir krotað nöfn og blótsyrði á dýnurnar. Undir púðum voru uppþornaðar tyggjóklessur og blettir. Skítug dýnan truflaði Sólveigu lítið enda var hún vel einangruð í hettupeysunni sinni, merktri Kvennó. Peysuna hafði hún fengið frá Hönnu Stellu, frænku sinni sem var á fyrsta ári í Kvennaskólanum í Reykjavík. Sólveig vissi að Sesar langaði í Kvennó eftir 10. bekk. Þess vegna vonaði hún að peysan myndi vekja athygli hans. Hún vissi reyndar ekki hvaða reynslu hann hafði af Kvennaskólanum. Líklega fannst honum nafn skólans benda til þess að þar væru fleiri stelpur en strákar. Það var nú það síðasta sem Sesar þurfti. Fleiri stelpur að dást að honum. Hann var nú þegar með