Fimbulvetur

67 Heimsókn „Það er kominn gestur, Katrín!“ Hún gat stigið sjálf fram úr rúminu og sest í svifstólinn en krafturinn entist ekki mikið lengur. „Hver er það?“ spurði hún og gerði ráð fyrir að gesturinn væri mamma hennar. „Einhver strákur,“ svaraði sjúkraliðinn sem var á vakt. Lúkas, hugsaði Katrín og var ekki viss hvort hún vildi hitta hann. Hrekkurinn, öfundsýkin, vantraustið. Ýmislegt hafði breyst þeirra á milli síðan Blær kom til sögunnar. „Ég er of þreytt fyrir heim- sóknir,“ kallaði hún fram á ganginn og sneri stólnum