Ég heiti Grímar

53 kafli 18 Án vængja Ég er enginn engill. Ég á það til að hrekkja svolítið. Stundum sér einhver skugga bregða fyrir í glugga. Stundum hvæsa kettir án ástæðu. Stundum brakar í gólfi og bók dettur úr hillu. En logarnir sem sviðu mig allan að innan hafa slokknað. Ég vil ekki lengur hefnd. Ég held mig við sama húsið og fylgist með íbúunum í íbúð númer fimm. Nágrannar finna að það er betra að angra engan þar.