Ég heiti Grímar

42 Á veggjunum hanga pappírs-arkir. Á sumar þeirra hefur verið skrifað, aðrar eru þaktar brúnum sporum. Það eru sporin mín! Hann er með hangandi uppi á vegg! Ég stari á moldug sporin. Það vill enginn draugur vera til sýnis – nema þegar hann sjálfur vill. Er afturgangan mín orðin svo mögnuð að ég skilji eftir mig sýnileg spor? f ó t s po r i n m í n