heima og fannst hræðileg tilhugsun að hann myndi vaxa úr grasi í svo eitruðu umhverfi. Skyndilega var eins og úr henni væri allur kraftur. Hún leit aftur á pabba sinn, sem stóð stjarfur og starði á bálið með brostnum augum. Svo horfði hún yfir sviplausan hópinn og gaf glottandi sýslumanninum illt auga áður en hún tók undir sig stökk og fleygði sér inn í logana. Afi var sjóðheitur viðkomu og enn með meðvitund. Hann reyndi að ýta henni frá sér en Guðrún tók utan um hann og hvarf inn í faðmlag við hann. Svartur reykur umvafði þau bæði eins og snákur. Eldurinn sveið bæði skó 91
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=