85 9. KAFLI FJÓRÐA BRENNA: HRÓBJARTUR AFI Nú dugðu engin vettlingatök vettlingatök. Guðrún heimtaði að pabbi hennar kæmi með á hvern einasta bæ í nágrenninu í leit að stuðningi fyrir Hróbjart afa. „Þú varst til í að ljúga til að hjálpa Þóru,“ sagði hún, „og nú þarftu að gera allt sem í þínu valdi stendur til að stöðva sýslumanninn!“ Hún þurfti ekki að finna nema ellefu manns til að styðja afa hennar og gat þegar reitt sig á atkvæði föður síns. Þetta hlaut að verða lítið mál, því Hróbjartur var enginn fáráðlingur fáráðlingur eða farandmaður, heldur máttarstólpi máttarstólpi í sveitinni sem hafði snert líf margra í gegnum árin. En erfitt var að hreinsa menn af galdraorði og sýslumanni hafði tekist að telja mörgum trú um að Hróbjartur væri í slagtogi slagtogi við seiðskratta. Ekki var nóg með að hann hefði hjálpað mæðginunum að sleppa heldur flaug nú sú fiskisaga að hann hefði verið á bak við veikindi maddömunnar frá upphafi. Herra Pétur hafði borið út lygar um að Hróbjartur hefði löngum Orð til skoðunar: vettlingatök fáráðlingur máttarstólpi að vera í slagtogi við brostin augu sortna fyrir augum
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=