Arfurinn

112 stigið niður í undirdjúpin eftir fjögur hundruð ár og afhent það dýrmætasta sem hann átti í skiptum fyrir hana. Þessi bók varð að hverfa. Annars hefði allt þetta vesen verið til einskis. Annars var Álfrún í lífshættu út af engu. – Afsakaðu, sagði Hannes við strákinn sem hafði lánað honum úlpuna. Takk fyrir alla hjálpina í dag. Þið björg- uðuð lífi mínu. En ég þarf að biðja þig um annan mjög stóran greiða.