37 Eltingaleikur Hendur Úlfs skulfu þegar hann hjólaði á eftir bílunum. Hann vissi vel að hann var ekki hugrakkur að eðlisfari og heldur ekki leiðtogi. Samt vildi hann að vera hetja. Hann varð einfaldlega að bjarga vinum sínum. Þess vegna steig hann fast á pedalana og fór hraðar og hraðar. En bílarnir voru fljótir að stinga hann af. Þá hægði hann á sér og stoppaði til að hvíla sig og reyna að hugsa rökrétt. Hann leit á símann. Rauði depillinn blikkaði og fjarlægðist hratt. Úlfur gat ekki betur séð en að bíllinn væri á leið niður að bryggju við Sundahöfn. Eingöngu 5% eftir af hleðslunni. En hann gat ekki sparað það og heldur ekki hlaðið símann. Úlfur hjólaði aftur af stað. Hann reyndi að anda djúpt til að halda ró sinni svo hann gæti tekið skynsamlegar ákvarðanir. Jafnvel þótt það væri erfitt undir þessum
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=