94 segja hefur komið upp sú hugmynd að best væri ef börnin gætu búið áfram á einu heimili en foreldrarnir myndu flytja þangað inn til skiptis. Hugmyndin er áhugaverð þótt hún sé hugsanlega ekki framkvæmanleg af mörgum ástæðum. Hvaða ástæður gætu það verið? Foreldrar sem skilja verða að komast að samkomulagi um forsjá og umgengni við börnin. Forsjá er nú sameiginleg eftir skilnað nema annars sé óskað. Á tímabilinu 2006–2010 var fjöldi skilnaðarbarna um 1200. Um 85% foreldra sömdu um sameiginlega forsjá, 14% mæðra fengu forsjá yfir börnum sínum en 1% feðra á þessu tímabili. Þó svo að forsjáin sé sameiginleg þarf barnið að eiga lögheimili hjá öðru hvoru foreldranna. Ef foreldrum tekst ekki að komast að samkomulagi um hversu mikinn tíma barnið á að vera hjá hvoru um sig þá skera dómstólar úr um það. Ef barnið er orðið 12 ára þá á það rétt á að fá að tjá skoðun sína um hvar það vilji búa – það er að segja barnið á rétt á að rödd þess heyrist. Þó reynt sé að taka tillit til óska barnsins hefur það ekki endanlegt val um búsetu fyrr en það er orðið 18 ára gamalt. Skilnaður hefur áhrif á fleiri en bara börnin, hann getur líka haft áhrif á afa og ömmur, frænkur og frændur, vini Skilnaðartíðni hefur aukist hér á landi og er nú um 40% vígslna (munur milli þeirra sem gifta sig og þeirra sem skilja á ári).
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=