Trunt, trunt og tröllin - rafbók

79 henni brandinn, kjötið og kökuna og slítur um leið af henni handlegginn. Farir ekki sléttar Nú kemur Ása heim við svo búið og segir sínar farir ekki sléttar . Karl lét sér ekki bregða við og sagði þetta skyldi ei saka Ásu sína og setti á hana tréhandlegg. Nú sendir hann Signýju en fór á sömu leið fyrir henni nema skessan sleit af henni nefið. Ekki sagði karl þetta skyldi saka Signýju sína og setti á hana trénef. Þá segir hann að Helga skuli snáfa eftir eldinum. Hún gerir það og finnur fyrst hrútinn. Hann biður hana rýja sig og binda ullina milli horna sér. Helga gerir þetta. Þegar hún kom til strokksins biður hann hana skaka sig og láta smjör- ið á lokið. Þetta gerir hún og gengur nú áfram til kýrinnar. Kýrin biður hana mjólka sig og setja skjól- una milli hornanna. Helga gerir það sem kýrin bað og nú heldur hún enn áfram til hellisins. Þar tekur hún eitt logandi skíði úr eldinum en ekki annað og hleypur þangað sem kýrin er. Kýrin gaf henni kistil og segir hún skuli ekki opna hann fyrr en henni liggi mikið á. Eftir þetta heldur Helga heim með eldinn og þótti henni nú hafa farist vel. En það er að segja af skessunni að hún saknaði eldibrandsins og hljóp á eftir Helgu. Þegar hún kom til kýrinnar, spurði hún: – Sástu ekki fox fox fara hér hjá með eldibrand í hendi? – Hér hljóp hún hjá, sagði kýrin, og héðan í aust- ur og vestur, suður og norður. Þá hljóp skessa í allar áttir og fann engan. Seinast kom hún til strokksins og spurði hann þess sama og kúna en hann svaraði hinu sama og hljóp skessan eftir því í allar áttir en fann ekkert. Nú kom hún til hrútsins og fóru eins orðin milli þeirra og skessunnar og hinna. Skessa hljóp enn í allar áttir og náði aldrei Helgu. Sneri því heim við svo búið. Skip kemur að landi Nokkru eftir þetta kom skip að landi og gengumenn af því og upp að karlskoti. Þar var kominn konungs- son úr fjarlægu landi. Hann fann karl að máli og sagðist vera kominn til að biðja einnar dóttur hans, bað hann sýna sér þær. Karl fór inn og bað Ásu að þvo sig og búast sem bezt. Þegar hún kom út tók kóngsson í hönd henni. Þá datt af tréhandleggurinn. Ekki sagðist konungs- son vilja þessa. Þá gekk karl inn og skipaði Signýju að búast um sem best og koma út fyrir konungs- son. Signý gerði það en þegar konungsson heilsaði henni, datt af henni nefið. öskustó : hola fyrir ösku undir hlóðum eða eldstæði skaka : strokka skíði, skíð : klofinn eldiviður vegsummerki : merki um að eitthvað hafi átt sér stað fox : norn, meinhorn segir sínar farir ekki sléttar : segir frá óhöppum sínum fór á sömu leið : það sama gerðist og áður snáfa : snauta, hypja sig rýja, rúði, rúið : taka ull af sauðfé