Trunt, trunt og tröllin - rafbók

24 Draugar 8. Djákninn á Myrká S ö g u g l u g g i Í fyrri daga var djákni einn að Myrká í Eyjafirði. Ekki er þess getið, hvað hann hét. Hann var í þingum við konu sem Guðrún hét. Hún átti að sumra sögn heima á Bægisá, hinum megin Hörgár, og var hún þjónustustúlka prestsins þar. Djákninn átti hest gráföxóttan og reið hann honum jafnan, þann hest kallaði hann Faxa. Einhverju sinni bar svo til litlu fyrir jól að djákninn fór til Bægisár til að bjóða Guðrúnu til jólagleði að Myrká og hét henni að vitja hennar í ákveðinn tíma og fylgja henni til gleðinnar aðfangadagskvöld jóla. Dagana áður en djákninn fór að bjóða Guðrúnu hafði gert snjóa mikla og ísalög. En þann sama dag sem hann reið til Bægisár kom asahláka og leysing og þegar á leið daginn varð áin ófær fyrir jaka- ferðum og vatnagangi, á meðan djákninn tafði á Bægisá. Þegar hann fór þaðan hugði hann ekki að því sem skipast hafði um daginn og ætlaði að áin mundi enn liggja sem fyrr. Hann komst yfir Öxna- dalsá á brú en þegar hann kom til Hörgár hafði hún rutt sig. Hann ríður því fram með henni uns hann kemur fram á móts við Saurbæ, næsta bæ fyrir utan Myrká en þar var brú á ánni. Djákninn ríður á brúna en þegar hann er kominn á hana miðja brestur hún niður en hann fór í ána. Morguninn eftir þegar bóndinn á Þúfnavöllum reis úr rekkju sér hann hest með reiðtygjum fyrir neðan túnið og þykist þekkja þar Faxa djáknans á Myrká. Honum verður bilt við þetta því hann hafði séð til ferða djáknans ofan hjá daginn áður en ekki orðið var við að hann færi til baka og grunaði því brátt hvað vera mundi. Hann gengur því ofan fyrir túnið. Var þá sem honum sýndist að þar var Faxi, allur votur og illa til reika. Gengur hann síðan ofan að ánni, ofan á svo kallað Þúfnavallanes. Þar finnur hann djáknann rekinn örendan á nesinu framan- verðu. Fer bóndi þegar til Myrkár og segir tíðindin. Djákninn var mjög skaddaður á höfðinu aftanverðu af ísjaka er hann fannst. Var hann svo fluttur heim til Myrkár og grafinn í vikunni fyrir jólin. Djákninn sækir Guðrúnu