Markviss málörvun

51 A Á B D ‹ E É F G H I Í J K. L M N O Ó og P eiga þar að standa hjá. R S T U Ú V næst X Y svo Þ Æ Ö. Íslenskt stafróf er hér læst í erindi þessi skrítin tvö. Hani, krummi, hundur, svín, hestur, mús, tittlingur; galar, krunkar, geltir, hrín, gneggjar, tístir, syngur. Heitir Valur hundur minn, hann er falur valla. Einatt smalar auminginn upp um sali fjalla. Heitir Kolur hundur minn, hefur bol úr skinni. Einatt volar auminginn inni í holu sinni. Gamli Nói, gamli Nói, guðhræddur og vís, mikils háttar maður, mörgum velviljaður. Þótt hann drykki, þótt hann drykki, þá samt bar hann prís. Við skulum róa á selabát fyrst við erum fjórir. Það eru bæði þú og ég, stýrimaður og stjóri. Dó, dó og dumma. Dagur fyrir sunnan. Sástu hvergi hvítan blett á bakinu á honum krumma? Þumalfingur er mamma, sem var mér vænst og best, vísifingur er pabbi, sem gaf mér rauðan hest, langatöng er bróðir, sem býr til falleg gull, baugfingur er systir, sem prjónar sokka úr ull. Litli fingur er barnið, sem leikur að skel, litli pínu anginn, sem stækkar svo vel. Hér er allt fólkið svo fallegt og nett, fimm eru í bænum, ef talið er rétt. Ósköp væri gaman í þessum heim ef öllum kæmi saman jafn vel og þeim. Gekk ég upp á hólinn, horfði ég ofan í dalinn. Sá ég hvar hún langhala lék sér við sauðinn. Kýr keifaði, kálfur baulaði, hestur hneggjaði, hundur geyjaði, haninn gól fyrir miðja morgunsól. Bokki sat í brunni, hafði blað í munni, hristi sína hringa, bað fugla að syngja. Grágæsamóðir, ljáðu mér vængi, svo ég geti flogið upp til himintungla. 2C