11 leitað máls við hana og hef ég aldrei fengið orð af henni. Er það að vísu mín ætlan að þessi kona kunni eigi að mæla.“ Þá segir Höskuldur: „Lát fram reisluna og sjáum hvað vegur sjóður sá er ég hef hér.“ Gilli gerir það og reynist silfrið vega þrjár merkur. Þá segir Höskuldur: „Svo hefur nú til tekist að þetta mun vera kaup okkar. Tak þú fé þetta til þín en ég mun taka við konu þessari.“ Síðan fór Höskuldur með konuna heim í tjald sitt og er sagt að þau hafi sofið saman um nóttina. Morguninn eftir sagði Höskuldur við konuna að ekki sæist ríkidæmi Gilla á klæðunum sem hann hefði fengið henni: „Er það og satt að honum var meiri raun að klæða tólf en mér eina.“ Svo opnaði hann kistu og tók þar upp góð kvenföt og rétti henni. Hún fór í fötin og höfðu menn orð á að henni færu vel góð klæði. Síðan fór Höskuldur aftur til Noregs, hlóð skip sitt af timbri og sigldi því til Íslands. Er það að vísu mín ætlan merkir: Ég er viss um það ...; að vísu merkti áður vissulega eigi merkir ekki reisla er sérstök tegund af vog, langt skaft með lóði á öðrum enda en við hinn endann er skál fyrir það sem átti að vega
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=