Gyðingdómur - Sáttmáli þjóðar

G Y Ð I N G D Ó M U R 7 Nafn trúarinnar Til forna voru gyðingar kallaðir hebrear. Hebrear skiptust í tólf ættkvíslir. Þegar þeir settust að í Kanaanlandi fyrir rúmlega 3000 árum fékk hver ættkvísl yfirráð yfir sínum hluta landsins. Voldug­ asta ættin, Júda, ríkti yfir suðurhlutanum. Íbúar Júdaríkisins voru kallaðir júðar eða gyðingar og trúarbrögð þeirra gyðingdómur. Síðar festist nafnið við alla hebrea og trú þeirra. Gyðingar eru líka nefndir Ísraelsbörn eða Ísraelsmenn því þeir voru afkomendur Jakobs en samkvæmt frásögn Biblíunnar breytti Guð nafni hans í Ísrael. Einn Guð Gyðingdómur er eingyðistrú, trú á einn almáttugan Guð sem er skapari himins og jarðar. Í fornöld trúði fólk hins vegar á marga guði. Það tilbað líkneski sem áttu að tákna þessa guði. Í helgiritum gyðinga er lagt blátt bann við slíkri skurðgoðadýrkun: Þú skalt ekki hafa aðra guði en mig. Þú skalt engar líkneskjur gjöra þér, engar myndir eftir því, sem er á himnum uppi, eða því, sem er á jörðu niðri, eða því, sem er í vötnunum undir jörðinni. (Önnur bók Móse 20:3–4) Þetta er það fyrsta af hinum tíu boðorðum sem gyðingar trúa að Guð hafi opinberað Móse á Sínaífjalli. Nánar verður fjallað um boðorðin tíu seinna í þessari bók. Guð Ísraelsmanna lætur sér annt um mannkynið. Hann fær útvöldum spámönnum það hlutverk að koma boðskap sínum á framfæri við mennina. Í gyðingdómi eru margir spámenn en Móse er talinn mestur þeirra allra. Tóra, aðal helgirit gyðinga, inniheldur kenningar hans. Við skulum byrja á því að kynna okkur líf Abrahams en gyðingar líta á hann sem upphafsmann trúar sinnar.