64 Álfar og huldufólk 18. Álfkona í barnsnauð Sögugluggi Fyrir austan, – sagt er að það hafi verið í Odda, – sótti stúlka þvotta á kirkjugarð um kvöld En þá hún var að taka þvottana kom til hennar maður er hún eigi þekkti Hann tekur í hönd hennar og biður hana að koma með sér og segir hann að hana skuli ekkert saka – En viljirðu það eigi gjöra, segir hann, þá muntu fá að reyna umbreytingu á gæfu þinni Stúlkan þorði ekki annað en gera eftir beiðni hans og gengur með honum þar til þau koma að húsbæ að henni sýndist þó það reyndar væri hóll Síðan ganga þau að dyrum bæjarins, hann leiðir hana inn og eftir löngum göngum, þangað til þau komu í baðstofu Dimmt var að sjá fyrir hennar augum í öðrum enda baðstofunnar en ljós brann í hinum Þar sá hún að kona lá á gólfi og hafði hljóð nokkur og gat ei fætt barnið Konu gamla sá hún hjá henni mjög angurbitna Maðurinn er leiddi hana þangað mælti til hennar: – Gakktu upp og hjálpaðu konu minni svo hún fæði barnið Stúlkan gekk upp og þar að er konan lá en gamla konan fór á burt Hin aðkomna stúlka fór höndum um konuna er á gólfi lá eftir því er við átti og hún vissi að við þurfti Greiddist þá fljótt um fyrir konunni svo að barnið fæddist En þegar barnið var fætt kom faðir barnsins með glas og sagði henni að bera úr því í augu barnsins en varast að láta það koma í sín augu Hún gerði svo að hún bar úr glasinu í augu barnsins En þá það var búið strauk hún fingrinum um annað auga sitt Sá hún þá með því auganu að margt fólk var í hinum enda baðstofunnar Maðurinn tók af henni glasið og gekk með það á burt, kom síðan aftur og þakkaði henni fyrir hjálpina og hið sama gerði konan Sögðu þau henni að hún mundi verða gæfukona Hann gefur henni þá klæði í svuntu er hún þóttist aldrei slíkt séð hafa Síðan tekur hann í hönd hennar og leiðir hana á burt þangað til hann kom með hana að kirkjugarðinum þaðan sem hann leiddi hana og gengur síðan á braut en hún fer heim til sín Á þessum komandi vetri andaðist kona prestsins en stúlka þessi varð kona hans Oft sagðist hún sjá huldufólk: Það var og að þá hún sá það taka saman heyflekki sína lét hún taka saman hey hjá sér, enda var þá skammt til vætu þótt bjart loft væri Það var einu sinni að hún fór í kaupstað með prestinum manni sínum Þá hún var í búðinni sá
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=