Gegnum holt og hæðir - rafbók

15 hafði kórónu á höfði Þóttist skólapilturinn vita að þar mundi kominn hinn elsti biskup Hann sagði við Loft: – Hættu, vesall maður, meðan tóm er til því að þungar munu þér bænir Gvendar bróður míns ef þú ónáðar hann Loftur sinnti því ekki og hélt áfram að særa Komu nú allir hinir gömlu biskupar í röð upp úr gröfum sínum í hvítum sloppum með krossmark á brjósti og staf í hendi Allir skiptu þeir eitthvað lítið orðum við Loft en ekki er getið, hvað það var Þrír þeirra höfðu kórónur á höfðinu, hinn fyrsti og síðasti og sá sem stóð í miðið (líklega Guðmundur Arason þó það skakki nokkru) Engin forneskja duldist með neinum þeirra Komu nú allir hinir gömlu biskupar í röð upp úr gröfum sínum. ekki létti Loftur fyrr: hann hætti ekki fyrr forn í skapi: ekki við allra skap, öðruvísi en aðrir standa stuggur af: vera hræddur við taldist undan: færðist undan, vildi ekki stöpull: turn á (hjá) kirkju viðlíka: álíka, eins og að fyrirfarast: glatast auðið: unnt, hægt forneskja: forn kunnátta, galdur stundleg: jarðnesk bundu fastmælum: ákváðu duldist með: leyndist með

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=