154 Ýmislegt Nú fer húsfreyja að róla sér um stund og þykir kerlingu hið mesta gaman að horfa á Síðan fer konan úr rólunni og spyr nú tengdamóður sína hvort hún mundi ekki hafa gaman af að setjast í róluna en hún skuli bæði styðja og róla henni Kerlingin aftekur það ekki að sér kynni að þykja gaman að því Fer hún svo með tilhjálp tengdadóttur sinnar upp í róluna og styður hún við hana um stund En þegar minnst vonum varir hrindir húsfreyja rólunni af stað og sleppir kerlingu svo hún kastast langt til úr rólunni og lendir með höfuðið á stórum steini við skálaþröskuldinn og hálsbrotnar þar Húsfreyja tekur kerlingu þaðan steindauða, ber hana inn í rúm og breiðir kirfilega ofan á hana og lætur svo allt vera kyrrt þangað til þeir bræður koma heim um kvöldið Þá spyr Loftur hvað að móður sinni sé, hún hafi ekki tekið undir við sig þegar hann heilsaði henni Húsfreyja segir að hún muni þá hafa sofnað því henni hafi orðið flökurt í dag Síðan ber ekki neitt á neinu Kerling höggvin með sveðju Morguninn eftir róa þeir bræður en húsfreyja tekur lík tengdamóður sinnar, skautar því og hressir upp á kerlingu eins og hún var vön, fer með hana út í skemmu sem Loftur átti og lýkur þar upp stórri kistu sem hann geymdi í tóbak og brennivín Þar lætur hún kerlingu krjúpa fyrir framan kistuna, hafa höfuðið undir kistulokinu og halda með annarri hendi á tóbaksruttu sem hún rakti upp en á hníf í annarri hendinni eins og hún ætli að skera af tóbakinu og stela því Hún lætur svo skemmuna standa í hálfa gátt þegar Loftur kemur heim um kvöldið í hálfrökkrinu Honum verður heldur felmt við að koma að skemmunni opinni því hann hafði sjálfur mesta umgöngu um hana Hann fer þó inn og verður ekki betra við þegar hann sér að maurakistan er opin og kvenmaður krýpur við hana og er að stela tóbaki Hann ræður sér því ekki fyrir bræði, grípur stóra sveðju sem hann átti í skemmunni og rekur þennan vágest í gegn Kerling dettur út af við lagið og þekkir hann þar móður sína Lofti varð ósköp illt við eins og nærri má geta að hann hafi orðið banamaður móður sinnar en ræður það samt af að segja konu sinni óhapp sitt Húsfreyja lét illa yfir verkinu en sagðist þó mundu leitast við að dylja það og kemur líkinu, svo hinir bræðurnir vissu ekki af, inn í rúm kerlingar Daginn eftir, meðan þeir bræður eru á sjó, tekur húsfreyja kerlinguna og fer með hana ofan í stóran hjall sem Björn átti einn fyrir sig og geymdi í bæði skreið og hákarl Þar hressir húsfreyja upp á kerlingu og skautar henni og lætur hana standa á hnjánum og halda með annarri hendinni um hákarlslykkjur en á hníf í hinni tóbaksrutta: tóbaksvafningur maurakista: kistill þar sem peningar og önnur verðmæti voru geymd skautar henni: setur á hana höfuðbúnað
RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxNzc=