Dægurspor

27 NOKKUR BLÁSTURSHLJÓÐFÆRI Trompet þekkist frá fornu fari og voru forverar hans ýmist gerðir úr tré, leir, skel eða beini. Það voru frumstæð hljóðfæri notuð til merkjagjafa eða við ýmsar athafnir og helgisiði. Fornar menningarþjóðir, Assýringar, Egyptar, Grikkir og Rómverjar smíðuðu trompeta úr málmi. Þeir voru mun hljómmeiri en forverar þeirra. Frá miðöldum hefur trompetinn verið gerður úr sívölu röri og haft fastan sess við hátíðarlegar athafnir sem og í hernaði. Miklar framfarir urðu í hljóðfærasmíði á 19. öld. Ekki síst fleygði trompetum fram með tilkomu ventlakerfisins. Kornett er málmblásturshljóðfæri með ventlum og minnir á trompet. Kornett kom fram á sjónarsviðið skömmu eftir 1820. Það varð til úr póstlúðri, svonefndu cornet-de-poste , sem minnir á franskt horn. Nafnið er dregið af orðinu corne sem merkir horn. Á latínu er talað um cornus. Kornett varð fljótt vinsælt einleikshljóðfæri. Trompetar voru notaðir fyrir ýmiss konar lúðraþyt eða fanfare . Kornett þótti hins vegar henta betur til að spila á laglínur enda tónblær þess mildari en trompetsins. Rör kornetts er keilulaga, þ.e. það víkkar jafnt og þétt frá munnstykkinu að bjöllunni á hinum endanum. Trompet og básúna eru á hinn bóginn sívöl um 2/3 hluta leiðarinnar frá munnstykkinu. Þau víkka síðan hratt út að bjöllunni á síðasta þriðjungi rörsins. Lögunin hefur áhrif á tónblæinn. Nemendur Austurbæjarskóla með trompet, básúnu og kornett. Kornett voru vinsæl í fyrstu djasssveitunum. Louis Armstrong lék til dæmis á slíkt hljóðfæri. Nýi heimurinn